Ο τέλειος γονέας δεν υπάρχει. Αλλά, ο τέλειος γονιός για το κάθε παιδί είναι ο δικός του γονέας. Και για να το πούμε πιο σωστά, η καλύτερη εκδοχή του δικού του γονέα.

Όσο και να προσπαθείς να γίνεις τέλειος, στην τελική δίνεις στο παιδί σου αυτό που έχεις μέσα σου. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

Είναι αδιαμφισβήτητο πως όταν αποκτάς αυτό το ρόλο,ταυτόχρονα αρχίζεις και βιώνεις μια διαφορετική πραγματικότητα. Ξαφνικά, είναι ανάγκη να δώσεις τον καλύτερο, τον αλάνθαστο σου εαυτό. Γιατί έχεις την ευθύνη της μικρής ψυχής που έφερες στον κόσμο. Πλέον θα είσαι ο «θεός» για κάποιον, θα σε μιμείται,θα σε θαυμάζει, θα ακολουθεί τα βήματα σου. Κάθε τι που κάνεις,που λες έχουν αντίκτυπο και επηρεάζουν άμεσα την «συνέχεια» σου.

Η τελειομανία χτυπάει κόκκινο, τίποτα δε σου φτάνει, ο εαυτός σου δε μοιάζει αρκετός για τίποτα. Πολλές φορές θα νιώσεις αδύναμος να αναλάβεις το βάρος αυτής τη ευθύνης και θα αυτομαστιγωθείς με χαρακτηρισμούς και συμπεράσματα.

Μία όμως είναι η αλήθεια. Είσαι για το μωρό σου, ότι ακριβως χρειάζεται. Αρκεί να είσαι εκεί.

Δεν έχει σημασία πως θα το αγκαλιάσεις, αρκεί να το αγκαλιάσεις.

Δεν έχει σημασία πως θα του διδάξεις πράγματα,αρκεί να του διδάξεις.

Δεν έχει σημασία να είσαι αλάνθαστος, αρκεί να προσπαθείς να είσαι ο πιο ευτυχισμένος σου εαυτός.

Δεν έχει σημασία πως θα πιστέψεις σε εκείνο,αρκεί να είσαι δίπλα του για να του μάθεις να πιστεύει στον εαυτό του.

Δεν έχει σημασία πως θα το αγαπήσεις, αρκεί να το αγαπήσεις για όλα όσα είναι.

Δεν έχει σημασία να είσαι τέλειος, αρκεί να είσαι ο γονέας του.

Το παιδί σου σε χρειάζεται. Όσα και να του δώσει κάποιος άλλος, όσο και να του γεμίζουν τα κενά τρίτοι, πάντα θα χρειάζεται το δικό σου χάδι, την δική σου αγκαλιά την δική σου επιβράβευση. Και δε χρειάζεται κανέναν άλλο παρά εσένα.

Τα μεγαλύτερα κενά στον άνθρωπο δημιουργούνται από όσα δεν πήρε από τους γονείς του στην παιδική του ηλικία. Λένε πως είναι καταδικασμένος να τα ψάχνει σε όλη την υπόλοιπη ζωή του.

Αν λοιπόν, θέλεις να είσαι ο «τέλειος» γονέας, να είσαι δίπλα του, να το αγαπάς, να του χαρίζεις απλόχερα χάδια,τρυφερότητα και αγάπη και να του μάθεις πως όσο σκληρός και να είναι αυτός ο κόσμος… Πάντα θα μπορεί να γυρίζει στο «σπίτι» του για να νιώσει ασφάλεια και ηρεμία.

Γίνε για το παιδί σου ο πιο ευτυχισμένος σου εαυτός και θα είναι σαν να του χεις χαρίσει τον κόσμο όλο.

Γράφει η

Χαρά Βλαχοδήμου

ψυχολόγος